من سردم است و انگار هیچ‌وقت گرم نخواهم شد.

یک. 

دوستت دارم.

دوستت دارم و رشت. دوستت دارم و پاریس. آمریکا. جنگل. تابستان. قبولی دانشگاه من. دوستت دارم و شمال. ساحل. دریا. دوستت دارم و هنگ‌درام. کویر. لباس بلند من. از نیمه‌های شب تا صبح. از صبح تا نیمه‌های شب. حرف زدن. حرف زدن. حرف زدن. "بگو دیوونه‌م، اما قلبمو شکستی". هجده‌ساله شده‌ام، کنار تو. دوستت دارم و اولین نفری که مرا دوست داشت. دوستت دارم و تو.

دو.

دوستت داشتم.

دوستت داشتم و پاییز. دوستت داشتم و تلفن نیمه‌شب تو. دوستت داشتم و فاصله. کم بودن. کم بودن. کم بودن و بعد اصلا نبودن. "آدما از آدما زود سیر می‌شن". دوستت داشتم و دروغ.

دوستت داشتم و سرما و دوری و گریه. دوستت داشتم و آذر 96. "Maybe we could be a Symphony". دوستت داشتم و هزاران لعنت بر آذر نحس 96.

سه.

فراموش کرده‌ام.

فراموش کرده‌ام و دیگری. فراموش کرده‌ام و هیجان. استرس. آدم‌های جدید. کارهای جدید. فراموشت کرده‌ام و محو شده‌ای. نوزده‌ساله شده‌ام، دور از تو.

فراموشت کرده‌ام و فکر می‌کنم فراموشت کرده‌ام.

چهار.

می‌خواهمت.

به تن می‌خواهمت و دوباره پاییز. می‌خواهمت و برگشته‌ای. از نیمه‌شب تا صبح حرف زدن. می‌خواهمت و ترس. سردرگمی. می‌خواهمت و آنی نیستی که باید. می‌خواهمت و تکرار. قدم به قدم تا حقیقت. پایان. پایان همه‌چیز با تو و آن دیگری.

می‌خواهمت و نمی‌خواهمت.

پنج.

ازت بیزارم.

بیزارم و می‌روی. بیزارم و برمی‌گردی. بیزارم و زخم می‌زنی و نگاه می‌کنم. بیزارم و گریه. بیزارم و تقلیل من به تن. بیزارم و "I hope you crash and die tonight". بیست‌ساله می‌شوم، بدون تو. بزرگ می‌شوم و بزرگ می‌شوم. کنار آدم‌های دیگر. روی تخت‌ها. وسط مهمانی‌ها. غوطه‌ور در الکل‌ها. 

OH YOU BLOODY MOTHERFUCKING ASSHOLE.

از تو بیزارم و این است انسانی که از خود ساخته‌ای، از انسانی که من دوست می‌داشتم.

از تو بیزارم و می‌ترسی به تو بگویم تو از زندگی می‌ترسی، از مرگ بیش از زندگی، از عشق بیش از هر دو می‌ترسی. به تاریکی نگاه می‌کنی، از وحشت می‌لرزی و مرا در کنار خود از یاد می‌بری.